روی يك ماده معدنی اصلی كمياب است كه بعد از آهن، بيشترين ميزان را در بدن داراست. روی به طور عمده در ماهيچه ها ذخيره ميشود، اما در سلولهای خونی سفيد و قرمز، پرده شبكيه چشم، استخوانها، پوست، كليه ها، كبد و پانكراس نيز يافت ميشود. غده پروستات در مردان نسبت به ساير اعضا، بيشترين مقدار روی را داراست.
بعضی از تحقيقات و مطالعات نشاندهنده اثر حوب قرص های روی در جلوگيري و كاهش علايم سرماخوردگی بوده است. شما مي توانيد قرص های روی را به راحتي از داروخانه براي درمان سرماخوردگي بخريد.
موارد استفاده
مكمل های روی مي توانند به طرق زير در بدن ،كمك كننده باشند:
كمك به جلوگيري از سرطان
جلوگيري ودرمان سرماخوردگي
يادآوري فعاليت سيستم ايمني
تسريع بخشيدن به بهبود زخمها
درمان و جلوگيري از آكنه
جلوگيري از دژنراسيون ماكولار برای از بين رفتن بينايي كه در افراد پير اتفاق مي افتد)
درمان بعضي از موارد بي اشتهايي عصبي (بي اشتهايي نشانه اي از كمبود روي است و افراد در دهه دوم زندگي بيشتر در معرض خطر كمبود روي ناشي از فقر غذايي هستند).
تقويت و بهبود باروری مردان. مخصوصاً در بين سيگاريها.
درمان روماتيسم مفصلی (با داشتن اثرات ضد التهابی).
درمان بيماری ويلسون (يك اختلال ناشی از ذخيره بيش از حد مس).
كاهش تغييرات در حس چشايي طي درمان سرطان.
تقويت حس چشايي و بويايي.
بعضي از بيماريها، بر جذب روی در بدن تأثير می گذارند يا باعث افزايش نياز به روی می شوند. اگر شما يكی از بيماريهاي زير را داريد از مكمل هاي روی سود ببريد:
آكرودرماتيت آنتروپاتيكا (بيماري ارثی كه به علت سوء جذب روی ايجاد ميشود).
الكليسم
ديابت قندی
بيماری كليه
بيماری سلياك
بيماری روده التهابی، كوليت زخمی
اسهال مزمن
بيماريهای پانكراس
مشكلات پروستات (بزرگی خوش خيم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زناني كه حامله هستند يا بچه شير می دهند و يا اينكه از قرص هاي خوراكی ضد حاملگی استفاده می كنند، نيز نياز بيشتری به روی دارند.
منابع غذايی
ما 20 تا 40 درصد ميزان روی موجود در غذا را جذب مي كنيم. غذاهايی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ و بوقلمون، آماده ترين شكل قابل دسترس روی قابل جذب هستند. روی موجود در سبزيجات كمتر براي بدن ما قابل دسترس است و فيبر سبزيجات به تنهايی ميزان روی را كه قابل جذب و استفاده است كمتر میكند. محصولات لبني و تخم مرغ دارای ميزان نسبتاً خوبی روي هستند اما جذب روی از اين مواد مشكلتر است.
غذاهای زير بهترين منبع قابل استفاده روی است:
صدف نرم تن(غني ترين منبع)، گوشت قرمز، ميگو، خرچنگ و ديگر ماهي هاي صدف، منابع ديگر روی كه كمتر قابل جذب است شامل لوبيا، نخود چشم سياه، سويا، بادام زميني) غلات كامل، مخمر آبجو، سبزي پخته شده، قارچ، لوبيا سبز و دانه كدو است.
اشكال ديگر
سولفات روی رايجترين مكمل قابل استفاده روی است و نسبت به ساير اشكال كمترين قيمت را دارد اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگی معده ميشود. پزشك معالج معمولاً 220 ميلي گرم از سولفات روی را كه حاوي تقريباً 55 ميليگرم عنصر روی است، تجويز ميكند. شكل های قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پيكولينات روی، سيترات روی، استات روی، گيسرات روی و مونوميتونين.
اشكال مختلف روی دارای ميزان متفاوتی از روی در تركيب هستند. در برچسب اين تركيبات، هميشه به دنبال ميزان عنصر روی بگرديد. معمولاً تركيبات روی داراي 30 تا 50 ميلي گرم از عنصر روی هستند. به خاطر داشته باشيد كه از غذای روزانه چيزی حدود 10 تا 15 ميليگرم روی جذب ميكنيد، پزشك معالج شما هنگام تجويز مكمل هاي روی، بايد اين ميزان دريافتی روزانه از طريق غذا را در نظر داشته باشد. قرص هاي روی در داروخانه ها قابل دسترس هستند و براي درمان سرماخوردگی مفيد هستند.
نحوه مصرف
قبل از اينكه از مكمل های روی استفاده كنيد يا پزشك متخصص تغذيه مشورت كنيد. وقتي شما بهترين فايده را از مكمل هاي روی ميبريد كه آن را با آب و يا آب ميوه (نه با شير) در بين غذاها مصرف كنيد و همزمان با مكمل هاي آهن و كلسيم، آنها را مصرف نكنيد. اگر براي معده شما مشكل ايجاد كرده باشد مي توانيد آنرا همراه غذا مصرف كنيد.
موارد احتياط
بيشتر مواد معدنی كمياب، در صورت مصرف بيش از حد براي بدن سمی هستند و اين نكته در مورد روی صدق مي كند. نشانه هاي مسموميت عبارتند از: آشفتگی معده، استفراغ و معمولاً وقتی ايجاد مي شود كه 2000 ميلي گرم و يا بيشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان مي دهد كه تا 150 ميليگرم روی خطری ندارد اما معمولاً اين ميزان مورد نياز نيست و با استفاده بدن از عناصر ديگر تداخل دارد. تحقيقات نشان ميدهد كه مصرف روزانه كمتر از 50 ميلي گرم مصرف مطمئنی است اما اطلاعاتي در مورد مصرف طولانی مدت اين مقدار روی در دسترس نيست.
قبل از استفاده از روی و يا ساير مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنيد.
يك عارضه جانبی منفی شناخته شده از روي اين است كه ميزان زياده روی باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزايش LDL (كلسترول بد بدن) ميشود. بعضی از تحقيقات نشان ميدهد كه مصرف خيلی زياد روی باعث كاهش عملكرد ايمني ميشود در حالي كه مطالعات ديگر اين نظر را تاييد نميكند. اگر سولفات روی باعث تحريك معده شود شكل ديگری از روی براي مثال سيترات روي را مصرف كنيد و قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. ساير عوارض جانبی از مسموميت با روی عبارتند از: سرگيجه، سردرد، خواب آلودگی، افزايش تعريق، ناهماهنگي عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خونی.
تداخل های احتمالی
چون روی با ديگر عناصر تداخل دارد شما مي توانيد از مولتي ويتامين، يا عناصر خوني آماده شامل روي، آهن و فولات استفاده كنيد. اين به شما كمك مي كند تا ميزان عناصر را در يك حد تعادل نگه داريد. مصرف زياد روي مي تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. اين مسئله به ميزان آهن بدن اثر گذاشته و ميتواند منجر به كم خونی شود.
مصرف زياد آهن و مس با جذب روی تداخل ميكند. روی با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روی يا هر مكمل ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير ميدهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان است ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
داروهای ضد التهابی غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگی به توليد ملاتونين كمك ميكنند.
بعضي از داروهای ضد افسردگی سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
تعداد بازدید: ۹۴۲۴